Minerallerin sertliği doğrudan kristal yapıları ve atomlar arasındaki bağ kuvvetleri ile ilintilidir. Bağ kuvvetleri arttıkça minerallerin sertliği de artmaktadır. Minerallerin sertliğini saptamak için günümüzde en yaygın olarak kullanılan çizelge, Avusturyalı bir mineralog olan Friedrich Mohs'un 1824'te geliştirdiği Mohs Sertlik Skalası’dır.

Mohs sertlik skalasına göre bir mineralin sertliğini bulmak için, sertliği bilinen minerallerle, sertliği saptanacak olan mineral birbirine sürtülür ve sertliği bilinmeyen mineralin hangi minerali çizdiği ve hangisiyle çizildiği belirlenir. Bu işleme göre mineralin sertliği bulunmuş olur. Örneğin, Apatit'i çizip Kuvars ile çizilen bir mineralin Mohs skalasına göre sertliği "6"dır.

Bu sayılar sertlik için bir ipucu niteliğindedir fakat sayı aralıklarındaki sertlik farkları birbirlerine eşit değildir. Mesela Elmas ile Korendon arasındaki sertlik farkı Korendon ile Topaz arasındaki sertlik farkının binlerce mislidir.

Mohs sertlik dizisinde 10 mineralin sertliği en yumuşak olandan en sert olana doğru sıralanmıştır:


1. Talk (en yumuşak mineral) 
2. Jips 
3. Kalsit 
4. Kluorit 
5. Apatit 
6. Ortoz 
7. Kuvars 
8. Topaz 
9. Korund 
10. Elmas (en sert mineral)